Veel mensen zijn de afgelopen periode op vakantie geweest: een tijd waarin alles even anders is, waarin je bijvoorbeeld andere landschappen ziet, kennismaakt met een andere cultuur en even vergeet waar je de voorgaande maanden zo druk mee was. Het loslaten, vergeten en afstand nemen in de zomer kun je ook zien als een soort rijpingsproces. Net zoals bij de appels en peren in de tuin: als je na een paar weken thuiskomt, valt het vaak pas echt op hoe groot deze geworden zijn. Zo kun je ook binnen je werk of gezin na een vakantie anders naar de dingen kijken.

Net na de zomervakantie werden Woontij en de Novalishoeve benaderd door het dagblad Trouw. Het was de krant ter ore gekomen dat er op Texel aan een bijzondere woonwijk wordt gebouwd: Buurtschap de Tuunen. Ze waren benieuwd naar deze nieuwe wijk waarin positieve gezondheid centraal staat. Na het lezen van het artikel in de Trouw werd ik, net zoals na het rijpingsproces van de zomer, me gewaar van het ontwikkelingsproces dat deze wijk heeft doorgemaakt.      

Levende omgeving
We leven in een tijd waarin alles steeds sneller lijkt te gaan. Als iets zich niet snel genoeg ontwikkelt, gooien we er een schepje bovenop of beschouwen we het als een mislukt experiment. Het aansluiten bij de natuur helpt om hier anders naar te kunnen kijken. Drie jaar geleden was Buurtschap de Tuunen een nog kale nieuwbouwwijk met aangelegde vijvers, schelpenpaadjes en grasveldjes. Maar als je goed keek, zag je al heel snel leven in het water en op de oever komen. Waterplanten, riet en tal van andere planten verschenen en tussen dit alles door was er een samenspel van insecten. De voorwaarden voor het ontstaan van een levende omgeving, waarbij er een balans is tussen groei en afbraak waren geschapen.

Vooruit naar vroeger
Ik ben ervan overtuigd dat deze levende omgeving essentieel is voor de sociale cohesie in de wijk. Hierin moeten we ook experimenteren en een balans vinden tussen groei en afbraak. Gezamenlijk verantwoordelijkheid dragen voor de leefomgeving is een kans, maar soms ook verdomde ingewikkeld. Toch zien we op alle erven mooie dingen ontstaan. De mensen kennen elkaar inmiddels en weten elkaar steeds beter te vinden. Zaken die vroeger misschien heel normaal waren, zien we hier op een vernieuwende manier weer ontstaan. We groeten elkaar bij de naam en durven elkaar om hulp te vragen als dat nodig is. Iemand noemde dit laatst tijdens een overleg 'vooruit naar vroeger'. Dit vind ik een mooie verwoording.

Ik zou iedereen willen uitnodigen om eens opnieuw naar zijn leefomgeving te kijken: wat is hierin steunend en welke zaken zou je de komende periode zelf of met je buurtgenoten aandacht willen geven?

Joost Heerschop - september 2023